به نقل از پردیس فناوری کیش :سکوهای نفتی، یکی از بهترین نقاط غواصی در دنیا به حساب می‌آیند و وقتی این سکوها از رده خارج می‌شوند، بهترین گزینه، تبدیل آنها به تپه‌های دریایی است.

سکوهای نفتی شاید منظره جالبی نداشته باشند، اما در زیر آب با تصویر کاملا متفاوت روبه‌رو خواهید شد. سکوهای نفتی سراسر دنیا، نقاطی فوق‌العاده برای غواص‌ها و افراد عاشق زندگی دریایی به‌شمار می‌رود، زیرا این سازه باعث جذب همه نوع موجود دریایی از شیرهای دریایی بازیگوش گرفته تا مرجان‌های رنگین کمانی، به سمت خود می‌شود. درست مثل دکل‌ها و تنه کشتی‌های غرق شده که تپه‌ای مصنوعی به وجود می‌آورند، تیرها و ستون‌های این پلتفرم‌های نفتی نیز بهشتی برای مرجان‌ها و جانوران دریایی به حساب می‌آید.

این سکوها فاصله زیادی با ساحل داشته و در نتیجه مشکل آلودگی ساحل را ندارند و از تهدیدات ماهیگیری تجاری نیز در امان هستند، به همین دلیل این تپه‌های مصنوعی جدید می‌توانند به شکل طبیعی در دریا رشد کنند. با اینکه حفاری نفت نیز مشکلات محیط زیستی خود را دارد، اما برچیدن سکوی از رده خارج، صدمات بیشتری به محیط زیست می‌زند و حتی می‌تواند منجر به از دست رفتن کل اکوسیستم شود.

با وجودی که همه سکوهای نفتی از رده خارج نشده‌اند، اما الزامات تکنیکی برای غواصی در این محل (مواجه شدن با جریان آب‌های آزاد و اعماق دلهره‌آور) اهمیت زیادی دارد.

کن کالولیتز، مالک و اپراتور ماجراجویی‌های غواصی جزایر چنل (Channel Islands Diver Adventures) در کالیفرنیا می‌گوید:

فکر می‌کنم اگر غواصی در سکوهای نفتی ناایمن بود، شرکت‌های مالک سکوهای نفتی اجازه غواصی به ما نمی‌دادند. تا زمانیکه دستورالعمل‌های دقیق کاپیتان کشتی رعایت شود (قوانین سختگیرانه‌ای که شرکت‌های نفتی مالک سکوها وضع می‌کنند)، هیچ مشکلی پیش نمی‌آید. هیچ‌گاه هنگام غواصی با نشت نفت مواجه نشده‌ام و بو یا طعم آن را حس نکرده‌ام. تا زمانی که یک غواص مسئول باشید، این سکوها به اندازه هر سایت غواصی دیگری در دنیا، ایمن خواهد بود.

 

فقط جامعه غواصی نیستند که اشتیاق زیادی به این سکوهای نفتی نشان داده‌اند، گروه‌های حافظ محیط زیستی سراسر دنیا نیز تلاش می‌کنند این سکوها را به تپه‌های دریایی فوق‌العاده تبدیل کنند. برنامه تبدیل سکوی نفتی به تپه در ایالات متحده، شرکت‌های نفتی را تشویق می‌کند تا سکوهای نفتی خود را به تپه تبدیل کنند یا بخش‌های بالایی سازه سکوها را بردارند تا با تنظیم عمق آب، مسیرهای آبی برای ترافیک قایق‌ها ایمن باشد. سپس عناصر طبیعی جذب این سکوها شده و سکوها به مرور زمان رشد می‌کنند و شکوفا می‌شوند. گروه‌های تحقیقاتی و حامی محیط زیست بر این تپه‌های حفاظت‌شده نظارت کرده و از این یافته‌ها برای پربارتر کردن پروژه‌های آتی سکوهای نفتی استفاده می‌کنند.

یکی از این گروه‌ها، شرکت مشاور دریایی بلو لاتیتودز (Blue Latitudes) است که یک تیم رویایی دو نفره دانشمند و کاوشگر به نام‌های امیلی کالاهان (Emily Callahan) و آمبر جکسون (Amber Jackson) مدیریت آن را بر عهده دارند. این افراد از طریق برنامه‌های خود، به سهامداران شرکت‌های نفتی سراسر دنیا در مورد مزایای مالی و زیست محیطی ایجاد و حفظ تپه‌های مصنوعی و گزینه‌های تبدیل سکوهای قدیمی به تپه دریایی اطلاع‌رسانی کرده‌اند.

جکسون می‌گوید:

سکوهای نفتی در تقریبا همه اقیانوس‌های سراسر دنیا وجود دارد که از پتانسیل جهانی مهمی برخوردار هستند. خلیج مکزیک زادگاه برنامه تبدیل سکو به تپه است و تا به امروز بین ۵۰۰ تا ۶۰۰ سکو به تپه تبدیل شده‌اند. تمایل داریم که نمونه اجرا شده در این خلیج به صورت یک قانون بدون استثنا در دنیا درآید. همه سکوها در مدت زمان مشخصی باید از رده خارج شوند و شاهد علاقه بیش از پیش دیگران به این برنامه‌ها هستیم.