به همین دلیل، شرکت‌های تولید کابل و حتی ارائه دهندگان تلفن همراه، در مسیر دستیابی به موفقیت‌های بزرگ جهت ایجاد وب پرسرعت قرار گرفته‌اند که این امر مستلزم کابل‌کشی فیبرنوری در شهرهای انتخابی در سراسر کشور است. این به معنی ایجاد شبکه‌های 5G در خانه‌های کاربران است. اما این تنها گزینه‌ای نیست که دنبال می‌شود. پلیس امنیت فضای تبادل اطلاعات گزارش می‌دهد که پژوهشگران اخیراً بر روی چیزی به نام Li-Fi کار می‌کنند که از امواج نور مادون‌قرمز برای ایجاد شبکه‌های بی‌سیم استفاده می‌شود که سرعت آن ۱۰۰ برابر سریعتر از Wi-Fi است.

Li-Fi دقیقا چیست؟
ایده اصلی Li-Fi این است که به جای استفاده از امواج رادیویی برای ارسال اطلاعات مانند Wi-Fi، از پالس‌های نور برای انتقال اطلاعات استفاده می‌کند. تشخیص پالس‌های نور برای چشم انسان تا حدودی غیرممکن است، اما ابزارهای الکترونیکی به راحتی می‌توانند آنها را انتخاب کنند.

مزیت بزرگ این فناوری این است که می‌تواند اطلاعات را به ۲۰۰ گیگابایت در ثانیه منتقل کند، جایی که Wi-Fi به سختی می‌تواند از ۱ گیگابیت در ثانیه عبور کند. البته Wi-Fi  به طور پیوسته در حال ارتقاء است؛ اما هنوز راه زیادی پیش رو دارد تا به این سرعت دست پیدا کند و این تنها مزیت Li-Fi نیست.

با تکنولوژی Li-Fi، مهم نیست که چه تعداد دستگاه در اختیار دارید و می‌توان یک یا هزاران نفر را به یکدیگر مرتبط کرد. اما Wi-Fi  محدود به چند ده دستگاه است، به این معنی که  می‌تواند تنها صدها نفر از مردم را در یک منطقه کوچک به هم شبکه کرده و ارتباط‌ آنلاین برقرار کند.

از این رو Li-Fi برای محیط یک دفتر، مراکز خرید، فرودگاه‌ها، استادیوم‌ها و سایر مکان‌های شلوغ بسیار مناسب است. همچنین در محیط هواپیمائی و ساختمان‌هایی که دارای امواج رادیویی نامناسب هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. بیمارستان‌ها نیز به این تکنولوژی علاقه‌مند هستند، زیرا امواج رادیویی که از Wi-Fi متصاعد می‌شود، با امواج تولیدشده توسط تجهیزات پزشکی تداخل پیدا می‌کند.

چه زمانی Li-Fi قابل استفاده خواهد بود
 بنابراین، اگر Li-Fi خوب است، چرا هنوز بکارگیری نشده‌است؟ با اینکه محققان سخت در تلاش‌اند تا این فناوری جدید اینترنت را در اختیار مصرف کنندگان قراردهند، اما تخمین زده‌شده که حدود پنج سال دیگر هم در دسترس کاربران نخواهدبود و این به خاطر موانعی است که محققان با آن مواجه هستند.

اولین مورد این‌است که Li-Fi نیاز به چراغ‌های LED برای کار دارد و تجهیزات ویژه نیز باید به چراغ‌ها متصل شوند. بنابراین، Li-Fi گران‌قیمت‌تر است، اگر چه بسیاری از شرکت‌ها و سالن‌های به روزرسانی‌شده به نور چراغ‌های LED وجود دارد، اما برای پروژه‌های بزرگ‌تر، این یک نقص بزرگ است.

موانع بزرگتر این‌است که دستگاه‌ها باید به طور مستقیم به اینترنت متصل شوند. بنابراین، ممکن‌است به طور تصادفی ارتباط بین ابزارها و نورهای LED  و یا حتی تبدیل دستگاه‌ها دچار مشکل شود. همچنین، برخلاف امواج‌رادیویی، نور از میان دیوار عبور نمی‌کند و این به این معنی است که Li-Fi فقط در اتاقهایی کار می‌کند که چراغها روشن باشد. البته این می‌تواند یک معیار امنیتی خوبی باشد، اما این بدان معناست که شما باید چراغ‌های هر اتاق که نیاز به اینترنت است را در زمان خروج، خاموش نکنید. این موضوع برای شرکت‌ها مشکل نیست، اما برای استفاده در منزل می‌تواند نگران‌کننده باشد.

در نهایت، Li-Fi  چیزی شبیه خیابان یک طرفه است. با این حال می‌تواند اطلاعات را به ابزارهایی با سرعت‌های بالا اضافه کند. البته لازم به ذکر است که ابزارها نیز برای برقراری ارتباط مجدد، به چراغ‌های ویژه نورانی نیاز دارند. بنابراین، در یک فرودگاه، Li-Fi می‌تواند راه خوبی برای بارگذاری اطلاعات، نقشه‌های فرودگاه، فیلم‌ها و موارد دیگر بر روی ابزارها و دستگاه‌ها باشد، اما نباید انتظار داشت که این تکنولوژی بتواند از یک وب‌سایت خاص جلوگیری کند. با این حال پژوهشگران با وجود حملات ناگهانی خارجی، در حال فعالیت در این حوزه می‌باشند و به نظر می‌رسد که  Li-Fi در مکان‌هایی که آزمایش شده‌است، به خوبی کار خواهد کرد.