انواع مختلف سوییچ شبکه و اترنت
انواع مختلف سوییچ شبکه و اترنت
دپارتمان آموزش کامپیوتر – کیش تک؛
آشنایی کامل با انواع مختلف سوییچ شبکه و اترنت
سوئیچ شبکه وسیله ای کوچک است که ارتباطات را بین چندین دستگاه متصل در یک شبکه محلی (LAN) را برقرار میکند. انواع سوئیچ شبکه اترنت به طور عمده به ۲ بخش تقسیم میشوند: سوئیچهای modular یا پیمانه‌ای و سوییچهای ثابت.
انواع سوئیچ شبکه پیمانه‌ای (Modular)
این نوع سوئیچ های شبکه به شما اجازه می‌دهند تا در صورت نیاز آنها را گسترش داده و انعطاف لازم برای تغییر شبکه را فراهم می‌سازند. مثال‌هایی از این گسترش عبارت اند از: توسعه‌ی اپلیکیشن (مانند دیوار آتش، Wireless و یا آنالیزور شبکه) و ماژول‌های قابل پیوست به رابط، منابع تغذیه و یا پروانه‌ی خنک کننده، سیسکو کاتالیست ۹۴۰۰ و کاتالیست ۶۵۰۰ و ۶۸۰۰، مثالهای خوبی از سوییچهای پیمانه ای هستند.
انواع سوئیچ شبکه اترنت ثابت (Fixed Configuration Ethernet Switch)
سوییچهای ثابت، سوئیچ‌هایی با تعداد ثابتی درگاه و به طور معمول غیر قابل گسترش هستند. کاتالیست سیسکو ۲۰۰۰، ۹۳۰۰، ۹۵۰۰ و سری X550-110از سیسکو، مثالهای خوبی از سوییچهای ثابت هستند.
این دسته از سوئیچ شبکه که جزوی از تجهیزات اکتیو شبکه محسوب میشود، به سه زیر دسته تقسیم میشود:
- سوییچهای Unmanaged یا غیرمدیریتی
- سوییچهای Managed یا مدیریتی L2 و L3
جهت ثبت نام در دوره های کامپیوتر ما اینجا کلیک کنید.
سوئیچ شبکه غیرمدیریتی (Unmanaged Switches)
این دسته از سوئیچها، در مواقعی که تنها به سوئیچینگ لایه‌ی ۲ و اتصال شبکه نیازمندید، مقرون به صرفه‌ترین سوئیچها هستند. برای مثال: در صورت نیاز به چند درگاه اضافه روی میز، در آزمایشگاه، در اتاق کنفرانس و یا حتی در خانه. انواع این سوئیچ های شبکه را نمی‌توان اصلاح و یا مدیریت و یا پیکربندی کرد. تنها کافی است آنها را وصل کنید و نیازی به کانفیگ یا تنظیم کردن ندارند. سوییچهای سری ۱۱۰ سیسکو، مثال خوبی از این دسته هستند.
سوییچهای مدیریتی L2 و L3
سوییچهای مدیریتی، به منظور ارائه ی جامع ترین مجموعه‌ی امکانات و ویژگی‌ها طراحی شده‌اند تا بتوانند بهترین تجربه‌ی کاربری، بالاترین میزان امنیت، دقیق ترین نوع کنترل و مدیریت شبکه را فراهم کرده و مقیاس پذیری فوق العاده‌ای را در سوئیچهای منتخب ارائه دهند. انواع سوئیچ شبکه مدیریتی سرشار از ویژگی‌هایی هستند که آنها را قادر می سازند تا بتوانند خود و شبکه را از حملات عمدی یا غیرعمدی محروم‌سازی سرویس، حفظ کنند.
سوییچ لایه ۲ صرفا میتواند ترافیک را بر مبنای MAC Address مسیردهی کند. منظور از لایه ۲ بودن سوییچ این است که در لایه DataLink یا همان لایه ۲ مدل OSI کار میکند. درنتیجه سوییچ های مدیریتی معمولا به عنوان سوئیچهای تجمعی یا دسترسی در شبکه‌های بزرگ و یا به عنوان سوئیچ هسته در شبکه‌های نسبتا کوچک تر استفاده میشوند. سوئیچهای مدیریتی می‌بایست سوییچینگ لایه ۲ (L2) و مسیریابی آی پی لایه ۳ (L3) را پشتیبانی کنند. هرچند برخی از این سوئیچها تنها از سوییچینگ L2 پشتیبانی می کنند. سوییچهای لایه ۳ به MLS یا همان Multi-Layer Switch معروف هستند. آنها علاوه بر مسیردهی کردن ترافیک برمبنای MAC Address می‌توانند نقش Router را در شبکه ایفا کنند.
از دیدگاه امنیتی، سوئیچهای مدیریتی، امنیت سطح اطلاعات (ترافیک ارسال شده ی کاربر)، سطح کنترل (ترافیک مبادله شده بین دستگاه های شبکه برای اطمینان از به مقصد رسیدن ترافیک کاربر) و سطح مدیریت (ترافیک مصرفی برای مدیریت شبکه و خود دستگاه) را فراهم می‌کنند؛ همچنین سوئیچهای مدیریتی، کنترل طوفان شبکه، جلوگیری از محروم سازی سرویس و بسیاری از موارد دیگر را نیز ارائه می‌دهند.
با تعریف لیست کنترل دسترسی (Access list) می توان مجموعه قوانین دسترسی برای اتصال به سیستم ها، اینترنت و … ایجاد کرد تا علاوه بر مدیریت ترافیک جهت افزایش سرعت، از حملات عمدی و غیر عمدی به شبکه جلوگیری نمود و شبکه ایمنی به وجود آورد.