11 حقیقت در مورد زبان کره‌ ای

وقتی اسم کره و زبان کره‌ ای به میان می‌آید احتمالا شما هم یاد بی تی اس (BTS)، کی پاپ و کیدراما می‌افتید. فرهنگ و زبان و کره در این سال‌ها با کمک سینما و گروه‌های موسیقی بزرگ کره ای به سرتاسر جهان کشیده است. این موضوع باعث شده که افراد زیادی مخصوصا جوانان و نوجوانان به یادگیری زبان کره ای علاقمه‌مند شوند. این مقاله با بیان چند واقعیت جالب و جذاب سعی دارد تا به علاقه‌مندان به این زبان در مسیر یادگیری کمک کند.

جغرافیای زبان کره ای

کره سرزمینی کهن و پهناور است که جمعیت زیادی را نیز در خود جای داده است. پس برای شروع ابتدا به جغرافیای زبان کره ای می‌پردازیم.

1. 85 میلیون گویشور زبان کره‌ای وجود دارد

زبان کره‌ای زبان رسمی و ملی مردم کشور کره است و به عنوان یک زبان پرگویشور در رتبه بیستم جهان قرار دارد. مردم بعضی مناطق و ولایت های چین مانند ولایت یانبیان (Yanbian) و شهر چانگ بائی (Changbai) در استان جی لین (Jilin) نیز به زبان کره‌ای صحبت می‌کنند.

2. وجود چندین لهجه در زبان کره‌ای

کوهستانی بودن کشور کره باعث به وجود آمدن چندین لهجه در این زبان شده‌ است. اکثر این لهجه‌ها به نام استان‌های کشور کره شناخته می‌شوند.

• هامگیونگ (Hamgyong): در شرق کره شمالی و جی لین چین بیشتر به این لهجه صحبت می‌کنند.
• پیونگان (Pyongan): در پایتخت کشور کره شمالی (پیونگ یانگ)، بخش غربی این کشور و لیائونینگ (Liaoning) چین این به این لهجه صحبت می‌شود.
• لهجه های مرکزی: پایتخت کره جنوبی (سئول)، مناطقی از استان‌های هوانگهه (Hwanghae)،گانگوون (Gangwon)، چونگ چئونگ (Chungcheong)، گیئونگی (Gyeonggi): و پایتخت کره جنوبی (سئول) مورد استفاده قرار می‌گیرند.
• جوللای (Jeolla): به عنوان یک لهجه جنوب غربی شناخته می‌شود که بیشتر در منطقه جوللای به ویژه شهر گوانگجو(Gwangju city) رایج است.
• جئونسانگنام (Gyeongsang): این لهجه در بوسان، دئگو (Daegu) و اولسان صحبت می‌شود.

3. لهجه ججو یک زبان جداگانه

با این‌که  ججو به عنوان یک لهجه دسته بندی می‌شود، اما از اوایل سال 2010 نشریات دانشگاهی به این نتیجه رسیدند که ججویان یا ججو باید به عنوان یک زبان جداگانه در زبان خانواده زبان‌های کره‌ای طبقه بندی شود. زبان ججو برای هیچکدام ساکنان کره حتی جنوبی‌ترین افراد قابل درک نیست. در حقیقت اکثر گویشوران کره مانند سئول و بوسان زبان ججو را نه درک می‌کنند و نه می‌فهمند. بعد از قیام ججو و جنگ کره انزوای ججو بیشتر شد و همین امر باعث شد که فرهنگ و زبان مجزایی در منطقه تشکیل شود. تعداد گویشوران بومی زبان ججو در حال کاهش است، به طوری که سن افرادی که می‌توانند به این زبان صحبت کنند بیشتر از 70 سال است. زبان ججو توسط یونسکو به عنوان یک زبان در حال انقراض طبقه بندی شده است.

4. شیوه‌های کلامی متفاوت در دو کره

با این که در کره شمال و جنوبی از لهجه سئولی در سیستم‌های ارتباطی استفاده می‌شود، و هر دو زبان برای یکدیگر قابل فهم و درک هستند؛ اما موارد زیادی وجود دارد که این دو زبان را از هم جدا کند. از موارد جداکننده این دو زبان می‌توان به تفاوت در تلفظ و املای بعضی کلمات اشاره کرد. در مواردی هم املا و تلفظ کلمات با هم متفاوت است اما معنی یکسان است. علاوه بر این‌ها تفاوت‌های دستوری و نگارشی زیادی نیز در بین این دو زبان مشاهده می‌شود.

تاریخچه زبان کره ای

در ادامه به حقایق تاریخی زبان کره‌ای میپردازیم.

 5. تاریخچه زبان کره ای شامل چهار دوره است

به دلیل محدود بودن تاریخچه کره و زبان کره ای اطلاعات زیادی در مورد ریشه زبان کره ای وجود ندارد. با این حال کاملا مشخص است که این ساختار ارتباطی از نسل‌های قدیم زبان کره ای است. به طور کل تکامل آن به چهار دوره تقسیم می‌شود.

• کره‌ای قدیم(old korean): زمان آغاز این دوره مشخص نیست اما پایان آن در حدود سال 918 یعنی سقوط امپراطوری شیلای متحد(Unified Silla) بوده است. در این دوره از سامانه نوشتاری ایدو(Idu Script) و الفبای چینی استفاده می‌شد. اشعار محلی هیانگگا (Hyangga) تنها اثار آدبی باقی مانده از آن دوران است.
• کره‌ای میانه (middle korean): به دلیل معرفی رسم الخط نوشتاری هانگول این دوره، به عنوان دوران طلایی زبان کره‌ای شناخته می‌شود. این دوره از سال 918 تا 1600 یعنی زمان امپراطوری گوریو(Goryeo)  و چوسان(Joseon) را در بر می‌گیرد.
• کره‌ای مدرن اولیه: از قرن هفدهم تا نوزدهم شروع شده و با دوره بعدی چوسان در ارتباط است.
• کره‌ای مدرن(modern korean): تفاوت‌های زیادی که در تلفظ، واژگان و صرف افعال بین کره شمالی و جنوبی به وجود آمده به پس از جنگ کره و ابتدای قرن بیستم مربوط است.

6. استفاده از حروف چینی برای نوشتن

این‌که بخواهید درباره زبان کره‌ای صحبت کنید و حرفی از نفوذ چینی به میان نیاید غیر ممکن است. در زبان کره‌ای باستان از زبان چینی کلاسیک که برای قرن چهارم و قبل از آن است برای نوشتن استفاده می‌شد. در این برهه زمانی افرادی که توانایی خواندن و نوشتن داشتند، از حروف چینی اقتباسی که هانجا(Hanja) نامیده می‌شد استفاده می‌کردند.

ایدو، گوگیول(Gugyeol) و هیانگچال(Hyangchal) سه نمونه از چندین نمونه رسم الخط‌های مختلفی هستند که با الگو برداری از هانجا شکل گرفته‌اند. هانجا بیشتر از هزار سال استفاده می‌شد و نقش مهمی در سیستم ارتباطی داشت؛ اما در قرن بیستم هانگول را جایگزین نوشته‌های رسمی و علمی کردند. امروزه همچنان هانجا در مدارس کره جنوبی تدریس می‌شود زیرا بر این موضوع که مهارت‌های زبانی را افزایش می‌دهد اعتقاد دارند.

7. تعطیلی برای بزرگداشت الفبا در کره

کره جنوبی هر ساله 9 اکتبر توسعه الفبای خود یعنی هانگول را جشن می‌گیرد؛ و شاید بتوان این کشور را تنها کشوری در جهان دانست که یک روز را برای بزرگداشت الفبای خود تعطیل می‌کند. الفبای هانگول بین سال‌های 1443 تا 1444 و در بیست و پنجمین سال سلطنت پادشاه سجونگ اختراع شد. در حال حاضر برنامه جهانی یونسکو از نسخه خطی Hunminjeongum محافظت می‌کند.

واقعیت‌های زبان کره‌ای

همانطور که در بخش‌های قبلی گفته شد، زبان کره‌ای سابقه تاریخی و دیرینه‌ای دارد. به همین دلیل می‌توان حقایق زبانی زیادی را در مورد آن بیان کرد.

8. کره‌ای یک زبان منزوی

یکی از جالب‌ترین حقایق و البته دشوار برای زبان شناسان و مورخان در زبان کره‌ای طبقه بندی آن است. این سیستم ارتباطی سالهاست که در گروه زبان های آلتایی (Altaic Languages) دسته بندی می‌شود. در این حالت فرض بر این است که کره ای با خانواده‌های زبان ترکی، مغولی و تونگوزی (Tungusic) ارتباط دارد. این گروه قبل از این شامل زبان های اورالی (Uralic Languages) بود و بعدها تصور شد که کره ای با سیستم‌های ارتباطی مانند مجارستانی و فنلاندی مرتبط است. در ضمن ارتباط آن به زبان های ژاپنی نیز نسبت داده شده است.

این طبقه بندی‌ها امروزه تا حد زیادی بی‌اعتبار شده‌اند. زبان شناسان براین باورند که کره‌ای یک زبان منزوی است. یعنی هیچگونه پیوند قابل ملاحظه‌ای با دیگر زبان‌ها و شیوه‌های کلامی ندارد. این سیستم ارتباطی در حال حاظر همراه با ججو در گروه زبان‌های کره‌ای طبقه بندی می‌شود.

9. شباهت زیاد کره‌ای با زبان‌های دیگر

نمی‌توان این واقعیت را که کره‌ای با زبان‌های دیگر مخصوصا زبان کشورهای همسایه یعنی چینی و ژاپنی شباهت بسیار زیادی دارد را انکار کرد. کشور کره قرن‌ها تحت نفوذ کشور چین بود و تجارت، مذهب، آشپزی و در نهایت زبان کره تحت تاثیر فرهنگ و زبان این کشور قرار گرفت. حدود 50% تا 60% کلمات کره‌ای  جزء واژگان چینی – کره ای هستند و یا جزء لغاتی با ریشه چینی محسوب می‌شوند.

در مورد زبان ژاپنی هم شباهت‌های زیادی در واژگان و ویژگی‌های دستوری مشاهده می‌شود (مانند ساختار مشابه فاعلی _ مفعولی _ فعلی). معمولا گفته می‌شود که اگر شما یکی از زبان‌های ژاپنی یا کره‌ را یاد بگیرید در یادگیری زبان دیگر موفق‌تر خواهید بود.

10. هانگول بهترین الفبای جهان

یکی از ساختارمندترین، منطقی‌ترین و درخشان ترین سیستم نوشتاری جهان هانگول است. می‌توان آن را به عنوان یکی جوانترین سیستم‌های الفبای جهان نام برد؛ و زبان شناسان به دلیل وجود سیستم آوایی کامل بسیار به آن علاقه‌مند هستند.

مکث‌های حروف الفبای هانگول از واج آواهایی که زبان، کام، دندان‌ها و گلو در هنگام ایجاد صداهای حروف مختلف تشکیل می‌دهند، تقلید می‌کنند. به عنوان مثال در هنگام ایجاد صدای ㄱ (یا g/k) بخشی از زبان، دندان‌های آسیاب را لمس می‌کند و به نزدیکی زبان کوچک می‌چسبد. در هنگام تلفظ صدای ㅁ (یا m) لب‌های بالا و پایین با یکدیگر تماس پیدا می‌کنند.

11. زبان کره‌ای و دوسیستم شمارش

در زبان کره‌ای برای شمارش از دوسیستم بومی کره و کره‌ای_چینی استفاده می‌کنند. سیستم شمارش بومی برای شمارش 1 تا 99، بیان سن، شمارش اشیاء و گفتن زمان استفاده می‌شود.  از سیستم شمارش کره‌ای_چینی نیز برای شمارش 99 به بالا و برای بیان مسافت، واحد پول، تاریخ و دقیقه استفاده می‌شود.

کلام آخر

زبان کره‌ای یک زبان تاریخی است که با فرهنگ و تمدن مردمان کره آمیخته شده است. اگر شما هم از علاقه‌مندان به یادگیری این زبان هستید پیشنهاد ما به شما این است که آموزش انلاین زبان کره‌ای مجموعه ما را از دست ندهید.

---

ارتباط‌‌با‌ما : 

تلفن : ۰۲۱۶۶۱۷۶۱۹۶       ۰۲۱۶۶۵۶۹۷۶۲      ۰۹۰۵۹۶۲۶۹۰۰

نشانی : خیابان جمالزاده‌شمالی بعد از بلوار‌کشاورز پلاک ۴۱۴ طبقه ۳ واحد ۵

شبکه‌های‌اجتماعی‌پردیس‌فناوری‌کیش :

سامانه‌آموزش‌مجازی‌رهیاران : www.rahyaranlms.ir 

کانال‌تلگرام kishtech@ 

 اینستاگرام    rahyaranlms            kishtech.ir