راهکار ناسا برای رفع مشکل اینترنت مناطق محروم

پردیس فناوری کیش-طرح مشاوره تخصصی صنعت- گروه فن آوری

 

ناسا به تازگی طرحی را با همکاری غول فناوری ژاپنی، شرکت SoftBank در دست تحقیق و توسعه دارد که به کمک آن می‌شود به همه نقاط جهان که دسترسی کمتری دارند، اینترنت 5G ارائه داد. این طرح در عین ساده بودن می‌تواند بسیار کاربردی باشد.

اینکه بتوانیم از همه پتانسیل‌های فناوری به صورت گسترده در سراسر کره زمین استفاده کنیم شاید رویایی بیش نباشد ولی انسان‌ها با رویاست که به زندگی خود ادامه می‌دهند و تفکر به آنها می‌تواند همواره خط سیر پیشرفت ما را ترسیم کند.

یکی از این ایده‌ها موضوع اصلی بحث این مطلب ماست. به تازگی پروژه‌ای با همکاری سازمان فضایی ایالات متحده و شرکت سافت بانک شکل گرفته است که در آن از ایده اولیه پهپاد Hawk 30 برای عرضه ارتباط پر سرعت اینترنت بی‌سیم در نقاط کمتر برخوردار استفاده خواهد شد.

این همکاری که طبق اعلام دو طرف نمونه‌های اولیه از محصول نهایی آن تا سه ماه آینده به صورت عملی مورد آزمون قرار خواهد گرفت طی چند هفته آینده نهایی می‌شود و می‌تواند ایده عرضه ارتباط پر سرعت برای همه نقاط را به صورت هوایی عملی سازد.

Hawk 30 در واقع نام پرنده‌ای از نوع بدون سرنشین یا همان پهپادها (UAV) است که می‌تواند در فواصل بالای 65.600 پایی از سطح زمین (20 کیلومتری) پرواز کرده و برای پرواز خود نیز 10 موتور الکتریکی را برای چرخاندن پروانه‌های خود به خدمت گرفته‌است.

برای تأمین انرژی مورد استفاده جهت حرکت و کار کردن مدارات این پرنده بدون سرنشین نیز از سلول‌های خورشیدی با راندمان بالا استفاده خواهد شد که در روی بال‌های دستگاه نصب می‌شوند و در عین حال وزن سبک آن نیز می‌تواند کمک شایانی برای حرکت با صرف کمترین انرژی ممکن باشد.

البته این طرح اولین مورد در نوع خود نیست و موارد بسیاری نیز از قبل مورد آزمون قرار گرفته‌‎اند که از میان آنها می‌توانیم به پهپاد Helios ساخت AeroVironment اشاره کنیم که به همین منظور ساخته شده و حتی طول بال‌های آن بزرگتر از یک هواپیمای مسافربری بوئینگ 747 بوده است.

در همین زمینه شرکت‌هایی مانند فیسبوک و گوگل نیز به نحو جدی از ایده‌هایی از این دست استقبال کرده‌اند و حتی طرح‌هایی در این گروه را ارائه داده‌اند. برای مثال شرکت فیسبوک پروژه‌ای با نام Aquila دارد که پهپادی با انرژی دریافتی از سلول‌های خورشیدی است و در سال 2017 ارائه شده ولی به دلیل عدم توجیه‌پذیری اقتصادی و شاید موارد دیگری که هیچ‌گاه رسانه‌ای نشوند، یک سال بعد مراحل توسعه آن متوقف شد. البته گوگل نیز در این زمینه طرح‌های متعددی داشته که میان آنها می‌توانیم به SkyBender در سال 2016 و پروژه بالون‌های اینترنتی Loon در سال‌های گذشته اشاره کنیم.

به هر حال استفاده از این روش و سایر روش‌های مشابه آن می‌تواند راهکاری جذاب برای عرضه اینترنت به مناطقی باشد که کابل کشی برای ارائه خدمات اینترنت در آنها چندان به صرفه نیست و یا امکان آن نیز وجود ندارد و مسلماً در آینده نمونه‌های بیشتری از آن را نیز خواهیم دید.